αναθεματιστής

ο (θηλ. -ίστρια και ίστρα)

1. αυτός που αναθεματίζει, που καταριέται ή αφορίζει

2. (το θηλ. ως ουσιαστικό) η αναθεματίστρα

το αναθεματούρι*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αναθεματίζω. Η λ. μαρτυρείται από το 1831 στον οικονομολόγο Ιωάννη Σούτζο].